نوع المستند : المقالة الأصلية
المؤلف
أستاذ مساعد في المعهد العالي للعلوم والثقافة الإسلامیة: قم، إیران
المستخلص
الكلمات الرئيسية
عنوان المقالة [English]
المؤلف [English]
پژوهه حاضر به دنبال بازخوانی گونه‌های از نماد می‌باشد که ترجمان باور به امام مهدی(عج) در آن نمودار شده است. محدوده زمانی و مکانی آن از پیش از آغاز غیبت صغری تا فرو افتادن دودمان صفویان در جغرافیای ایران می باشد. دوره‌ای که شیعه امامیه به شدت در تکاپو بوده و توانست در این جغرافیای رشد شگفت‌انگیزی داشته باشد. در این مسیر بازخوانی سه نماد مشهور القاب، سنت و سازه، مورد بررسی قرار گرفته است و این مهم دانسته شد که بسیاری از این نمادها از جمله القاب سیر تکاملی و بیشتر برای یادکرد رو به فزونی بوده است و با گسترش باور به غیبت امام ثانی عشر(عج) و آزادی نسبی متأثر از حاکمان شیعی در نمادسازی نقشی بس چشم‌گیر داشته است. نکته مهم پرشماری این نمادها بوده که نشان از بسط تشیع امامی در دوران میانی اسلام بوده است در ادامه برخی از نشانه‌های خرافی نیز بررسی شده و تبیین شد که چرا در ادبیات نمادسازی شیعه به وجود آمده در عین حال استقبال چندانی از آن در تاریخ صورت نگرفت.
الكلمات الرئيسية [English]
)